نـیمه سنـتتیک

این روغن‌ها بین روغن‌های مینرال و تمام سنتتیک قرار می‌گیرند و در اصل ترکیبی از آنها هستند که عملکردشان نه مانند روغن‌های مینرال ساده‌اند و نه دارای خواص سنتتیک‌ها هستند. اما به خاطر داشتن ترکیبات اضافه‌ای نسبت به مینرال‌ها، در دماهای بالا و شرایط سخت مانند دورهای بالای سیستم، توانایی و تحمل بالاتری از خود نشان می‌دهند.

روغن ها از ترکیب روغن‌های پایه و افزودنی‌ها به دست می‌آید. روغن‌های پایه‌ای که برای تولید روغن موتورها  و روانکارهای صنعتی استفاده می‌شوند، انواع مختلفی دارند و می‌توان آن‌ها را به پنج گروه دسته‌بندی کرد. روغن‌های پایه معدنی یا مینرال (Mineral)، روغن‌های پایه سنتتیک (Synthetic) یا روغن‌های مصنوعی، روغن‌های نیمه سنتتیک که ترکیبی از روغن‌های پایه معدنی و روغن‌های سنتتیک هستند، روغن‌های پایه گروه ۳ که به روغن‌های پایه نسل جدید معروفند و به نوعی از بهینه‌سازی روغن‌های پایه معدنی به دست می‌آیند و آخرین گروه نیز روغن‌های پایه تصفیه‌ای هستند که در ایران جهت تولید روغن موتورهای مونوگرید و روغن‌هایی با سطح کیفیت پایین استفاده می‌شوند.

با توجه به کارکرد‌های مختلف و مهم روغن می‌توانیم آن را خون در رگ یک سیستم مکانیکی بدانیم. روغن ها به 3 دسته کلی از نظر ساختار ترکیبی و کارایی تقسیم‌بندی می‌شوند که همه ما کم و بیش آنها را دیده و یا نامشان را شنیده‌ایم منظورمان روغن‌های مینرال، سنتتیک و نیمه سنتتیک است.

مـعدنـی

روغن های معدنی، حاصل فرآیند پالایش نفت خام بوده که از برشی به نام لوب کات تهیه می گردد و به دو دسته پارافنیک و نفتنیک جدا می شوند. روغن پایه تولید شده در ایران توسط پالایشگاه های دولتی ، از گروه I می باشند.

سنـتتیـک

این روغن ها از روغن های پایه گروه های 4 و 5 و بعضا از ترکیب هر دو ساخته میشوند و اصولا خواص بهتری نسبت به روغن های معدنی دارند.

در حقیقت دلیل برتری روغن های سینتتیک نسبت به روغن‌های معمولی در خاصیت ویسکوزیته‌ی آن‌ها خلاصه می‌شود. به همین منظور، یکی از ساده‌ترین آزمایش‌های رایج، سرد کردن روغن‌ها تا دماهای بسیار پایین (حدود ۳۰ تا ۴۰ درجه‌ی سلسیوس زیر صفر) و مقایسه‌ی ویسکوزیته‌ی آن‌ها است، که در این تست همواره روغن‌های سنتتیک عملکرد درخشانی داشته‌اند. دلیل این عملکرد خوب را باید در مولکول‌های چنین روغن‌هایی جستجو کرد. به بیان ساده، روغن‌های سنتتیک ساختار مولکولی یکنواخت‌تری دارند (شبیه تیله) که این ساختار به مولکول‌ها اجازه می‌دهد تا به سادگی روی هم بلغزند درصورتی‌ که مولکول‌های روغن‌ معمولی را می‌توان به تاس‌هایی تشبیه کرد که برای لغزیدن بر روی یکدیگر با مشکل مواجه هستند. طی تحقیقات به عمل آمده، ۶۰ درصد از عیوب موتور خودروها در مواقعی رخ می‌دهد که دمای هوا پایین است و راننده در حال استارت زدن جهت روشن کردن خودرو است. در این لحظه اگر روغن مناسب نباشد قادر به روانکاری مناسب نخواهد بود و لایه‌ای ضخیم از روغن که در اثر سرما روی اجزای سیستم تشکیل شده است موجب آسیب رساندن به سیستم در لحظه‌ی استارت خواهد شد.

البته لازم به ذکر است که قیمت بالای روغن‌های سنتتیک بزرگ‌ترین ایراد آن‌ها است که شاید بتوان با وجود مزایایی از جمله کاهش مصرف سوخت، افزایش عمر اجزای سیستم و عدم ایجاد ته‌نشین در سیستم از آن چشم‌پوشی کرد.

بدون یاددداشت

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *