روغن موتور پس از مدتی کارکردن، به تدریج کیفیت خود را از دست می دهد. این امر دلایل متعددی دارد. با وجود قرارگرفتن لایه روغن بین قطعات، در خیلی از مواقع، قطعات موتور با یکدیگر تماس پیدا کرده و به دلیل سایش، براده های فلزی از سطوح کنده شده، در داخل روغن پراکنده می شود و گروهی از آنها حتی توسط فیلتر روغن نیز جمع آوری نمی شوند . خود روغن نیز در اثر کارکرد به تدریج اکسید می شود. منظور از اکسید شدن، ترکیب و واکنش روغن با هوا می باشد که منجر به تولید لجن خواهد شد. ازطرفی مواد افزودنی موجود در روغن نیز پس از مدتی مصرف شده و یا کارآیی خود را از دست می دهند. بنابراین پس از مدتی ترکیبات مضر در داخل روغن موتور به حدی می رسد که با ریختن موادی که در بازار به عنوان مکمل روغن معروف است نیز، روغن خواص مطلوب و مناسب خود را پیدا نمی کند.
در حالت کلی در خودروهای فرسوده به دلیل سائیدگی رینگ‌های پیستون و لق شدن اتصالات و اجزاء، روغن موتور به هدر می‌رود.

بنابراین در حالت کلی در خودروهای فرسوده به دلیل سائیدگی رینگ‌های پیستون و خلاصی بیش از حد اتصالات، روغن موتور به داخل محفظه احتراق رفته و هدر می‌رود. بنابراین کاهش میزان روغن در محدوده طبیعی نگران‌ کننده نبوده و وجود یک محدوده روی میله اندازه‌گیری روغن (فاصله بین L و H ) دلیلی بر این می‌باشد. خود روغن نیز بر اساس استاندارد به میزان کمی تبخیر می شود ولی تا زمانی که حد روغن زیر علامت L) Low به معنای کم) نرفته است، جای نگرانی نیست.

روی بسیاری از روغن ها اعدادی مانند 7000، 10000، 16000 و امثال آن بدون ذکر کلمه کیلومتر نوشته شده است که باعث انحراف افکار عمومی شده و مصرف کننده را به اشتباه می اندازد. اگر دقت نمایید در کنار هیچ کدام از این اعداد سازنده آن را به عنوان کیلومتر کارکرد معرفی نکرده و صرفا یک عدد تبلیغاتی نوشته شده است.

کیلومتر کارکرد روغن به عوامل زیر بستگی دارد:
– سطح کیفیت روغن موتور (درجه API)
– شرایط سلامت موتور (عدم نشتی سوخت به داخل روغن)
– نوع رانندگی (گاز دادن مستمر، آهسته یا سریع راندن)
– شیب رانندگی (هموار، سربالایی و سرپایینی)
– شرایط آب و هوایی (دما، رطوبت و گرد و غبار)
– کیفیت فیلترهای هوا و روغن (عدم ورود ناخالصی ها به روغن)
– مدت زمانی که روغن در کارتر می ماند